Afscheid, reis en thuiskomst

Op dit moment zit ik op het JFK vliegveld en wacht ik tot ik mag boarden terug naar Amsterdam.
Ja ja… het is nu echt zover, ik vlieg terug naar Nederland. Na een fantastische ervaring met een geweldige familie en een geweldig mooie / leuke reis is het nu tijd om echt gedag te zeggen tegen Amerika.
Niet voorgoed maar wonen zal ik er natuurlijk niet meer.

Het afscheid was verschrikkelijk moeilijk.
Ik heb die week veel met Jack gedaan en genoten van elk moment samen.
Toch kon ik me niet realiseren dat ik dat mannetje achter ging laten.
We zijn naar de dierentuin geweest, met de trein op pad geweest en allemaal andere leuke dingen gedaan.
De laatste dag zijn we uit eten geweest en hebben we gefonduud. Erg lekker en gezellig, zij gingen de volgende dag (woensdag) ook op vakantie naar Michigan.
Het duurde wel erg lang dus we waren erg laat thuis, toch nog de cadeaus gegeven want de volgende dag moesten we allemaal vroeg vertrekken.
Ik heb een super leuk mooi fotoboek gekregen van ze van het begin dat ik kwam tot nu.
Allemaal foto’s van Jack en mij met een leuk verhaal erbij, dat was huilen natuurlijk!
Die avond heb ik Jack voor de laatste keer in bed gelegd (gewiegd meer) toen hij in slaap viel realiseerde ik me pas echt dat het heel lang gaat duren voordat ik hem weer ga zien, dus de tranen rolden over mijn wangen.
Hoe je toch zo van een andermans kind kan houden is ongelofelijk. Zo leuk vrolijk mannetje die ik van baby af aan heb gezien en dingen heb mogen leren.
Maar vooral waar ik zo enorm veel plezier mee heb gehad. Dat ventje heeft me toch zo laten lachen.

De volgende dag brachten ze me allemaal naar het vliegveld, hun vlucht was een uur later dan die van mij.
Dan komt het verschrikkelijkste moment weer, het afscheid van NL naar Amerika kwam ook weer in me naar boven, ik HAAT afscheid nemen!!
Jack snapte er helemaal niks van natuurlijk die was alleen maar bezig met “ayla see airplane” “ayla airplane” “ayla listen” haha dat maakt het dan ook wel weer grappig.
Laura en Rich moesten allebei ook huilen vooral van Rich had ik het niet verwacht.
Ik had een verschrikkelijke vlucht omdat ik steeds aan het moment moest denken, er is dan niemand bij je die je even af kan leiden dus ja ik bleef lekker huilen 

Daarna zag ik Lorraine in Boston, super leuk om haar weer te zien na zo lange tijd en het voelde weer gelijk als van ouds.
Zo gek eigenlijk dat je elkaar zo lang niet gezien hebt en dat het dan zo snel normaal voelt.
Maar dat is ook wel een goed teken vind ik!
We hebben in deze 3 weken zoveel gedaan, gewandeld, gezien het was met 1 woord GEWELDIG!
We zijn naar Boston, Niagara falls, Washington D.C, Philadelphia, New York en Riverhead geweest.
Van Boston naar de Niagara falls en Washington hebben we met de auto gereden, voor de rest hebben we de bus genomen wat prima ging.
We hebben echt van alles gezien. We hadden in het begin gewoon spierpijn in onze benen van het vele lopen.
In de Niagara falls hadden we de hele dag regen, dat was echt wel balen hoor.
Maar nog steeds super mooi om te zien, voor de rest hebben we met het weer niet mogen klagen en hebben we mooi weer gehad.
Alle steden zijn totaal anders en valt totaal niet met elkaar te vergelijken.
New York is sowieso een uitzondering.
Zo groot, zo druk ongelofelijk!
Wij zaten in een hotel op Time Square wat een prima locatie was maar echt wel te druk als je daar elke keer vanaf de metro door heen moet lopen om terug te gaan naar je hotel.
De metro gaat ook elke 10min je kan overal komen dus ik zou zeker adviseren om niet op Time Square een hotel te nemen ;)
Het leuke aan New York was wel dat we zoveel tijd daar hadden, dat we ook echt alle wijken daar hebben kunnen zien.
Zo zie je niet alleen het drukke toeristische, maar ook de rustigere wijken wat dus erg leuk was.

De vlucht van New York naar Amsterdam was prima.
We hadden wel veel turbulentie en heb totaal maar een uurtje geslapen. Ik vloog om 23.00 Amerikaanse tijd dus dat was eigenlijk wel een gunstige tijd (als je in het vliegtuig kon slapen)
Mijn ouders, moeder van Lorraine en Tamara, David en de kids waren er om ons op te wachten.
Super leuk om ze weer te zien!!!! 
En dan ben je weer thuis in Nederland waar de deurknoppen en wc hoger zijn dan in Amerika.
Waar de wasbak zo laag en klein is, de trappen zo kort op elkaar zitten haha.
En ook waar je voor het eerst een briefje van 5 euro te zien krijgt  die had ik nog nooit gezien.
Dat is heel gek dat je dat soort kleine dingentjes je zo enorm opvallen, want ze zeggen in Amerika is alles groot en ja dat is het inderdaad.
Ik wilde mijn kleren gaan wassen en ik dacht echt Jeej wat een kleine wasmachine is dit, past bijna niks in.
Welkom terug!!
Druk bezig geweest met al mijn dozen uitpakken, alles weer een plekje te geven, wasjes draaien etc.
Alles is even wennen en dat zal zijn tijd nodig hebben, maar ben weer blij om thuis te zijn!!